Knysna naar Hermanus.
16 oktober 2018 - Hermanus, Zuid-Afrika
Woensdag 10 oktober maken we een 207 km lange rit naar Knysna. Onderweg passeren we de Storms River Bridge. Deze brug is in 1956 gebouwd en is 120 m lang. Bij Bloukrans maken we een stop om naar het bungee jumpen te kijken. Niet te geloven dat Jaco en Lisette de sprong van 216 m gemaakt hebben toen zij in Zuid Afrika waren! Echt diep. Om ong. 14.00 uur waren we bij de B&B, weer een mooie lokatie met uitzicht op de lagune. Knysna heeft ook een Waterfront met gezellige restaurantjes en winkeltjes. De volgende dag lopen we door een armoedige winkelstraat met vieze winkeltjes. Dan opeens een hele mooie kledingzaak. We lopen er door en aan de andere kant komen we uit in een super moderne passage met prachtige winkels! Wat een contrast! 's Middags maken we met een radarboot een tocht naar de Heads. Dit zijn 2 rotsen die de doorgang vormen naar de oceaan. Aan boord hebben we ook nog een lunch en kon Wim zijn hart ophalen aan de oesters. Aan mij is dit niet besteed. Als we ons buiten de salon wagen om mooie foto's te maken, vliegt door de harde wind Wim zijn pet vande SA Springbokkies door de lucht en in het water. Pech! Vrijdag hebben we op onze rit naar Oudtshoorn veel regen, maar als we bij de struisvogel farm aankomen is het gelukkig droog. De eerste keer dat we in Zuid Afria waren zijn we hier ook geweest, maar alles is nu veel commercieler opgezet. Onze gis is een jonge man van Ned. afkomst. Vroeger werden de struisvogels vooral gehouden voor de veren, die de rijke dames op hun hoeden droegen. Tegenwoordig gaat het om het vlees en de huid, waarvan tassen e.d. worden gemaakt. De eieren wegen 1 1/2 kg, gelijk aan 26 kippeneieren..De schaal is erg hard, je kunt erop staan. De B&B is heel bijzonder.. Het is het bezit van de familie Spies, die in 1730 vanuit Duitsland naar Zuid Afrika is gekomen De reis duurde toen 5 maanden! In het restaurant kunnen we 's avonds .dineren. En wat eten we? Juist....struisvogel! Heerlijk. Zaterdag 13 oktober hebben we om 11.00 uur geboekt voor de Cango grotten. Ook daar zijn we eerder geweest, maar niets is meer herkenbaarDe grotten zijn in 1780 ontdekt door de Nederlander Jacobus van Zuyl. Rotsschilderingen en stenen werktuigen die gevonden zijn geven aan dat de grotten al 80.000 jaar geleden bewoond werden. De grootste ruimte is de van Zuyl 's Hall met een lengte van 107 m en een hoogte van 16 m. Deze ruimte werd vaak gebruikt voor concerten vanwege de mooie akoestiek. Een van de bezoekers liet dat dat met een lied van Pavarotti even horen. Prachtig! Verder zagen we de 9m hoge Cleopatra's Needle, de Frozen Waterfall en de African Drum Room. Heel indrukwekkend allemaal. Vervolgens hebben we een rit gemaakt door de Swartberg Pass, een 24 km lange grindweg met diepe ravijnen. Hier hebben we ruim 2 uur over gedaan. Daarna door de Meiringspoort terug naar Oudtshoorn. Deze 23 km lange weg was gelukkig geasfalteerd. De rotswanden zijn van dieprood en oranje zandsteen. We hebben er 198 km opzitten. Zondag een rit van 271 km naar Swellendam, via Mosselbaay. Swellendam is de 2 na oudste plaats in Zuid Afrika. We bezoeken daar de Drostdy, in1747 door de VOC gebouwd als zetel van de landdrost, Johannes Rhenius. Het is nu een museum over het Nederlandse koloniale leven. Vlakbij het museum lag de ambagswerf met een smidse, een molen, een kuiperij en een leerlooierij. Bij de B&B hebben we uitzicht op de bergen en genieten we in de zon van een welverdiend biertje en wijntje Maandag rijden we door een prachtig landschap via Stanford naar Hermanus (175 km). Vanuit de B&B lopen we naar Old Harbour waar we vlak langs de kust de walvissen kunnen spotten. Elk jaar komen de zuidkapers hier om te paren en hun jongen te baren. Deze walviisen zijn zo'n 16 m lang en wegen 60 ton. 's Avonds eten we in brasserie South, die gerund wordt door een Belg. We hebben een super gezellige avond met hem. Vandaag na een ontbijt met pannenkoeken genieten we weer van de walvissen. Over het cliff path met prachtige bloemen lopen we naar het Old Harbour Museum. Bijzonder is de sonarverbinding. Een hydrofoon in de zeebodem stuurt de walvisgeluiden naar de geluidskamer. Heel bijzonder allemaal! Na een kort rustmoment rijden we via de 10 km lange Rotay Way naar een uitzichtpunt, waar we een prachtig uitzicht hebben op de oceaan, de bergen en Hermanus. Na weer een gezellige avond bij brasserie South komt er een einde aan het eerste gedeelte van onze fantastische reis naar zuid Afrika. Morgen bezoeken we Frances en Evan in Somerset West en donderdag komen we bij Ton en Margreet. Maar daarover komt later meer. Een lieve groet van Wim en Bep.
Groeten ook van Gonnie en natuurlijk ook aan de familie daar!
Tot,kijk
Ginnie en Henk
Liefs van Cees en Jolanda
Nog heel veel plezier bij het bezoek aan jullie familie.