30 oktober tot en met 5 november.

Na 2 heerlijke weken bij Jaco en Sandra was het tijd om afscheid te nemen. Echt niet leuk, maar we hebben gezien hoe ze wonen, hoe en waar ze werken, dat ze een leuke vriendenkring hebben opgebouwd en dat ze het naar hun zin hebben. Vlak voor we naar het vliegveld gingen hebben we nog een laatste pot zitten klaverjassen. Helaas is er geen winnaar uitgekomen. We waren alle vier gelijk geeindigd. Om 11.25 uur gingen we de lucht in en hadden een prachtig uitzicht op de wijngaarden. Helaas vlogen we meteen de bewolking in, dus de Marlborough Sounds hebben we niet kunnen zien. Jammer! Om 13.00 uur waren we in Auckland en hebben meteen de huurauto opgehaald. We hebben weer een Toyota Corolla. Wel iets groter dan de eerste auto. Om 14.00 uur waren we in de B&B. Na de lunch zijn we naar Mt. Eeden gereden, een 196 m hoge  oude vulkaan, vanwaar je een schitterend uitzicht hebt op de skyline van Auckland. De volgende dag zijn we met de bus naar het centrum van Auckland gegaan. Met de auto was geen optie: parkeren is heel duur en het verkeer is onwijs druk. Er wonen 1,6 miljoen mensen! We hebben eerst rond de Harbour een wandeling gemaakt en daarna zijn we met een Hop on - Hop off bus langs 14 bezienswaardigheden gereden. Je kunt dan uitstappen wanneer je wilt. Wij zijn naar het Auckland museum gegaan met een tentoonstelling over de Maori en een optreden met zang en dans: de Haka! Woensdag hadden we een rit van 260 km naar  Omapere aan de Oostkust. Het landschap lijkt heel veel op Ierland, heuvelachtig en groen. De B&B is erg leuk, we lopen zo het strand op. 's Avonds hadden we een prachtige zonsondergang. De volgende dag zijn we naar het Waipoua Forest gereden. Daar vind je de hoogste Kauri boom ter wereld: 51,5 m hoog en een omtrek van 13,8 m. De naam van deze boom is Tane Manuta: Lord of the forest. Verder vind je nog The 4 sisters: een stronk waar 4 stammen uitkomen en Te Matua Ngahere: Father of the forest, 29,9 m hoog en een omtrek van 16,41m! Heel indrukwekkend. Om deze bomen te beschermen moet je als je het bos ingaat je schoenen schoonborstelen en afspoelen en als je eruit gaat weer. Vrijdag zijn we naar Rawene gereden waar we Mangrove bomen gezien hebben en  's middags een historical walk. Vanaf Signal Hill hadden we een prachtig uitzicht op de Tasman Zee, Hokianga Harbour en de baai waaraan onze B&B lag. In 1827 heeft John Martin een vuurtoren opgericht, omdat heel veel schepen vergingen bij het binnenvaren van Hokianga Harbour. Zaterdag hadden we een korte rit naar Russell. We reden door een zeer verlaten gebied, waar we vooral Maori's zagen. Heel vieze, verwaarloosde huizen met allemaal oude auto's en bende er omheen. Om in Russell te komen moesten we vanaf Paihia met een ferry.  Russell ligt aan de Bay of Islands. Er liggen 150 eilanden in, grote, maar ook heel kleine. Vanuit onze B&B kijken we uit over een baai, diie tevens een oesterkwekerij isVandaag hebben we een cruise over de baai gemaakt met als hoogtepunten de dolfijnen en de Hole in de Rock. Deze rots ligt 148 m boven de zeespiegel en er is een doorgang. Het komt niet vaak voor omdat de zee te ruw is, maar vandaag is de boot er doorheen gevaren. Heel bijzonder! Morgen rijden we naar onze laatste B&B, maar onderweg komen we eerst nog Henny en Ineke tegen. Zij zijn afgelopen woensdag aan hun reis door Nieuw-Zeeland begonnen. Voor ons zit het er bijna op. Voor we naar huis gaan brengen we eerst nog een bezoek aan Henk en Anneke, Corry en Martin. Maar daarover volgende keer meer. Groetjes, Wim en Bep. O ja, ik ben nog iets heel bijzonders vergeten te vertellen: Toen wij met Jaco en Sandra naar Nelson gingen, reden we achter een kleine vrachtauto met een open bak. Wat lag daarin? Jullie zullen het niet geloven: 2 geschoten everzwijnen open en bloot! Haha.